Dla kogo jednorazowa amortyzacja?

W roku 2014  z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis nadal mogą skorzystać podatnicy podatku dochodowego zarówno od osób fizycznych, jak i od osób prawnych, którzy rozpoczną prowadzenie działalności gospodarczej w 2014 roku oraz mali podatnicy. Z jednorazowej amortyzacji będzie mógł skorzystać również mały podatnik, czyli przedsiębiorca, którego przychody ze sprzedaży brutto nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości w złotych 1 200 000 EUR (w 2014 roku – 5 068 000 PLN).

Wysokość jednorazowej amortyzacji

Wysokość jednorazowego odpisu amortyzacyjnego będzie mogła osiągnąć wartość maksymalnie do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji, wynoszącego 50 000 EUR (w 2014 roku – 211 000 PLN).

Co podlega jednorazowej amortyzacji?

Jednorazowym odpisom amortyzacyjnym podlegają środki trwałe zaliczane do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych. Jednorazowej amortyzacji nie podlegają wartości niematerialne i prawne. Warunki skorzystania z amortyzacji jednorazowej:

  • limit maksymalnej jednorazowej amortyzacji podatkowej wynosi 50 000 EUR,
  • do limitu nie wlicza się odpisów składników majątku, których wartość nie przekracza 3 500 PLN,
  • w ramach limitu jednorazowej amortyzacji można dokonywać odpisów od wielu środków trwałych,
  • niewykorzystany limit nie przechodzi na następne lata,
  • gdy wartość początkowa przekracza kwotę limitu na dany rok podatkowy, to pozostałą (niezamortyzowaną) część należy zamortyzować w kolejnym roku na zasadach ogólnych (metodą liniową lub degresywną w zależności od rodzaju środka trwałego),
  • amortyzację jednorazową można rozpocząć nie wcześniej niż w momencie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji,
  • jednorazowej amortyzacji można poddać używane środki trwałe oraz środki trwałe wykorzystywane na podstawie leasingu finansowego.

O skorzystaniu z pomocy de minimis w formie amortyzacji jednorazowej decyduje sam podatnik. Natomiast organ podatkowy po otrzymaniu wniosku weryfikuje, czy wszystkie warunki zostały przez niego spełnione. W sytuacji, gdzie podatnik ubiega się o udzielenie pomocy de minimis wraz z wnioskiem o wydanie takiego zaświadczenia musi złożyć również następujące dokumenty:

  • dokument potwierdzający zakup środka trwałego wraz z dowodem zapłaty,
  • ewidencję środków trwałych,
  • dowód dokonania odpisów amortyzacyjnych (np.: kopia KPiR),
  • oświadczenie o metodzie amortyzacji, jaka byłaby przyjęta dla środka trwałego, gdyby nie zastosowano jednorazowej amortyzacji,
  • kopie zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis w okresie bieżącego roku kalendarzowego oraz dwóch poprzedzających go lat kalendarzowych albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie albo w przypadku, gdy podatnik wcześniej nie korzystał z takiej formy pomocy,
  • oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy de minimis w tym okresie,
  • informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis dotyczące wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy de minimis.

Istotną informacją jest to iż w ciągu 3 lat łączna kwota pomocy de minimis nie może przekroczyć 200.000 euro. Dla firm transportowych kwota ta nie może przekroczyć 100.000 euro. Natomiast brak zaświadczenia o pomocy de minimis nie pozbawia podatnika dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych. Jednak może uniemożliwić uzyskanie innej pomocy (dofinansowania na zakup środków trwałych, szkoleń pracowników).

Ograniczenia jednorazowej amortyzacji

Wprowadzono pewne ograniczenia w korzystania z regulacji umożliwiających jednorazową amortyzację. Z przepisów tych nie mogą skorzystać podmioty:

  • które w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej lub w ciągu ostatnich dwóch pełnych lat kalendarzowych prowadziły działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej,
  • których małżonkowie w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej lub w ciągu   ostatnich dwóch pełnych lat kalendarzowych prowadzili działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej,
  • w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników,
  • w wyniku przekształcenia spółki lub spółek nie mających osobowości prawnej,
  • przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro (przeliczenia na złote dokonuje się według wspomnianej wyżej zasady).

Podstawa prawna:

  • art.16k ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397, z późn. zm.),
  • art.22 k ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 nr 8 poz.350 z póz.zm.)
  • rozporządzenie Rady Ministrów z 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji  Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. 2010 nr 242 poz. 1622).

Autor: Teresa Sykulska, doradca podatkowy